- atubus
- atubus (attubus), a, um, verderbt aus atypus (w. s.), *Auson. ep. 22, 2, 9; vgl. Gloss. ›atubus, μογιλάλος, μογγός‹ (Schenkl u. Peiper lesen in der Ausonius- Stelle atribux, w. s.).
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.